Wydział Chemiczny
Dekretem Krajowej Rady Narodowej z dnia 24 maja
1945 powołano do życia Politechnikę Gdańską, pierwszą polską uczelnię akademicką w Gdańsku. Dekret przewidywał utworzenie sześciu wydziałów, w tym Wydziału Chemicznego. Jedną z jego podstawowych katedr była Katedra Chemii Fizycznej, której organizacją zajął się mgr Juliusz Dobrowolski z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pełnił on obowiązki Kierownika Katedry do sierpnia 1945 roku. Wówczas to na zaproszenie Rektora PG objął je docent Julian Kamecki, również z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ze względu na ciężki stan zdrowia związany z przejściami wojennymi i trudne warunki bytowe docent Kamecki w grudniu tego samego roku zrezygnował z pracy w Politechnice Gdańskiej i powrócił do Krakowa, a jego stanowisko w styczniu 1946 roku przejął mgr Stefan Minc. W roku 1947 mgr Stefan Minc uzyskał stopień doktora, a rok potem tytuł i stanowisko profesora. Katedrą Chemii Fizycznej kierował do kwietnia 1952 roku, kiedy to zrezygnował z prowadzenia Katedry na rzecz kierowania Katedrą Chemii Fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie od maja 1952 do stycznia następnego roku opiekę nad Katedrą sprawował dr Marian Antosz, który przekazał ją kandydatowi nauk Jerzemu Mindowiczowi zatrudnionemu na stanowisku zastępcy profesora. W roku 1962 kierownictwo Katedry Chemii Fizycznej przejął absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej docent dr hab. inż. Włodzimierz Libuś, który niebawem uzyskał tytuł naukowy profesora nauk chemicznych. Prowadził Katedrę do roku 1970, do momentu kiedy pod presją wielu innych obowiązków przekazał kierownictwo Katedry dr inż. Zofii Libuś. Profesor Włodzimierz Libuś zapoczątkował zasadniczą, ciągle aktualną i do dnia dzisiejszego rozwijaną tematykę badawczą Katedry Chemii Fizycznej, to jest chemię fizyczną roztworów. Był jednym z twórców i pierwszym kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemicznym Politechniki
Gdańskiej. Przez wiele lat przy Katedrze Chemii Fizycznej istniał Zakład Korozji Morskiej kierowany przez późniejszego profesora Romualda Juchniewicza. W miarę upływu czasu Zakład rozwijał się i przekształcił w samodzielną Katedrę, obecnie Katedrę Elektrochemii, Korozji i Inżynierii Materiałowej. Pod rządami docent dr hab. inż. Zofii Libuś, która wkrótce uzyskała tytuł naukowy profesora nauk chemicznego, szczególną uwagę poświęcono doskonaleniu dydaktyki, rozwojowi pracowni oraz pomocom dydaktycznym dla studentów. W roku 2000 profesor Zofia Libuś przeszła na emeryturę, a kierownikiem Katedry Chemii Fizycznej został mianowany jeden z uczniów profesora Włodzimierza Libusia dr hab. inż. Wacław Grzybkowski, profesor nadzwyczajny PG, który w roku 2006 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk chemicznych. W roku 2009 profesor Wacław Grzybkowski osiągnął wiek emerytalny, pozostając pracownikiem katedry. Kierownikiem Katedry Chemii Fizycznej mianowany został jeden z ostatnich uczniów profesora Włodzimierza Libusia, prof. dr hab. inż. Janusz Stangret, profesor nadzwyczajny PG (tytuł naukowy profesora nauk chemicznych uzyskał w roku 2008).
Historia Katedry Chemii Fizycznej